Początki gostyńskiego banku sięgają roku 1865 kiedy to powołano do życia organizację gospodarczą o nazwie „Towarzystwo Pożyczkowe”. Głównym inicjatorem tego przedsięwzięcia był wikariusz gostyński, zarazem ruchliwy i znany na tym terenie działacz społeczny – ks. Wratysław Krzyżanowski. Pośród współzałożycieli Towarzystwa najwybitniejszą postacią był Edmund Bojanowski (1814 – 1871) – działacz religijny, charytatywny i oświatowy.
Od chwili powstania gostyńska instytucja miała charakter spółdzielni kredytowej, gdyż już w pierwszym statucie z 1865 roku stwierdzono, że jej zadaniem było „członkom przez wspólny kredyt udzielać pożyczek w gotówce” oraz że część funduszów pochodzić ma „z pożyczek zaciąganych przez Towarzystwo z odpowiedzialnością solidarną wszystkich członków”. W myśl statutu najwyższą władzą gostyńskiego Towarzystwa Pożyczkowego było Walne Zebranie, które miało się zbierać raz na kwartał.
Do roku 1918 kilkakrotnie jeszcze zmieniany lub uzupełniany był statut Towarzystwa Pożyczkowego w Gostyniu, i tak np. w 1872 roku uchwalono nowy statut, według którego Towarzystwo stało się „spółką” (takiej nazwy używano wówczas na określenie spółdzielni) i podlegało od tego czasu postanowieniom pruskiego prawa spółdzielczego. W 1875 r. tutejsza instytucja kredytowa wpisana została do rejestru handlowego i otrzymała osobowość prawną. Wtedy też wyodrębniona została Rada Nadzorcza, która składała się początkowo z 6 osób. Ważne zmiany wprowadzał statut z 1892 roku. Na mocy jego postanowień szereg uprawnień Walnego Zebrania przejęła wówczas Rada Nadzorcza (np. wybór Zarządu, ustalanie wysokości oprocentowania wkładów itp.). Rok później dokonano nowej zmiany w statucie dotyczącej kadencji Zarządu. Miał on być odtąd wybierany na czas nieograniczony. W 1900 r. ustanowiono Komisję Rewizyjną.
Pierwsza siedziba Towarzystwa mieściła się w prywatnym lokalu Teodora Langnera w Gostyniu – Rynek 12. W 1875 r. przeniesiono ją do lokalu wydzierżawionego od Romana Sury – Rynek 18. W roku 1912 lokal ten zmodernizowano i przystosowano do potrzeb bankowych. W tym samym roku zmieniono nazwę gostyńskiej spółdzielni kredytowej, nazywanej teraz „Bankiem Pożyczkowym”. 2 stycznia 1919 r. skończył się dla mieszkańców regionu Gostynia czas pruskiej niewoli. Tego dnia Polacy bez walki przejęli władzę w powiecie gostyńskim z rąk Prusaków. Pierwszym polskim starostą powiatu został wtedy Wincenty Dabiński – działacz gostyńskiego Banku Pożyczkowego. W 1922 r. zmieniono statut Banku i przystosowano go do polskiego prawa o spółdzielniach.
Działalność statutowa Banku Spółdzielczego w Gostyniu w pierwszych latach międzywojnia (do roku 1924) upływała pod znakiem dewaluacji marki polskiej i inflacji – zjawisk niezwykle uciążliwych dla życia gospodarczego. Bank Pożyczkowy Spółdzielczy w Gostyniu dzięki swym zasobom i prężnej działalności stosunkowo mniej odczuł skutki kryzysu niż inne spółdzielnie w regionie. Nawet w najtrudniejszych latach 1929-1933 notowano stały wzrost udziałów, funduszy, depozytów i weksli.
Ostatnie przed wybuchem II wojny lata działalności BPS przyniosły znaczącą poprawę stanu finansowego placówki. Rosły systematycznie sumy udzielanych pożyczek, utrzymywano wysokie pogotowie płatnicze w formie lokat na rachunkach bankowych. Dzięki fachowym rewizjom i lustracjom z zewnątrz wzrósł poziom funkcjonowania Banku i rzetelność obsługi klientów. Do znaczącego w okresie dwudziestolecia międzywojennego rozwoju Banku Pożyczkowego Spółdzielczego w Gostyniu przyczyniła się w dużym stopniu dobra działalność Zarządu i Rady Nadzorczej, w której wyróżnili się zwłaszcza tacy działacze jak Józef Woziwodzki, Franciszek Polaszek i Mieczysław Hejnowicz. Na koniec 1938 r. członkami Banku było 1681 osób z Gostynia i okolicy. Zaraz na początku okresu okupacji Bank Pożyczkowy Spółdzielczy w Gostyniu, podobnie jak i inne tutejsze polskie instytucje, został zlikwidowany.
Lata okupacji były dla dawnego BPS w Gostyniu okresem tragicznym. Przepadły wszystkie jego zasoby i majątek. Bank utracił też kilkunastu ofiarnych członków i działaczy. Już 30 kwietnia 1945 r. odbyło się pierwsze po wyzwoleniu zebranie organizacyjne kilku przedwojennych członków i działaczy banku. 15 maja 1945 r. wznowiona została działalność Banku. Kierownikiem został Władysław Stachowski.
Podobnie jak inne banki spółdzielcze. Bank Pożyczkowy Spółdzielczy w Gostyniu przekształcony został pod koniec 1949 r. w Gminną Kasę Spółdzielczą, której działalność opierała się na statucie wydanym przez Bank Rolny, co było równoznaczne z bardzo poważnym ograniczeniem samorządności. Lata 1950 – 1956 to najtrudniejszy w dotychczasowych dziejach spółdzielni okres. Instytucja przestała mieć charakter spółdzielczo-samorządowy, a członkowie nie mieli prawa decydować o rozwoju Spółdzielni. W związku z zaistniałymi zmianami Spółdzielnia gostyńska przyjęła w 1958 r. nowy statut i powróciła do starej nazwy: „Bank Pożyczkowy Spółdzielczy” z dodatkiem „Oszczędnościowo-Pożyczkowy”. Rozpoczął się szybki rozwój Banku. W latach 1958-1975 znowu zwiększyła się znacznie liczba członków, co świadczy o wzrastającej więzi społecznej między Spółdzielnią a mieszkańcami Gostynia i okolicy. Znowu, jak za dawnych dobrych lat, nastawiono się w pierwszym rzędzie na niesienie pomocy członkom i wszystkim mieszkańcom z terenu działania Banku, którzy korzystali z pomocy kredytowej.
W lipcu 1975 roku powołany został do życia Bank Gospodarki Żywnościowej (BGŻ). Poprzez oddział wojewódzki w Lesznie – BGŻ stał się jednostką nadrzędną i koordynującą dla Banku Spółdzielczego w Gostyniu. Udzielał porad i konsultacji, był instancją kontrolną, a poza tym ingerował w dużym stopniu w całą działalność Banku (zwłaszcza kredytową – limitowanie środków). W latach 80-tych mimo rosnącej z roku na rok inflacji Bank Spółdzielczy w Gostyniu trzymał się dzielnie, gdyż posiadał duże środki własne i dobrze ulokowane pożyczki, dłużnicy zaś spłacali swoje należności terminowo. Klientela miała zaufanie do „swojego” banku, gdyż dbał on o interesy członków, kredytobiorców i oszczędzających, prowadził fachowe doradztwo, pilnował tajemnicy bankowej. Rosła też liczba członków, wśród których, według danych z końca roku 1989 – na ogólną liczbę 2 027 było 823 rolników (40%), 211 rzemieślników (16%) i 993 przedstawicieli innych zawodów (44%).
Swoje sukcesy, także w okresie II wojny światowej Bank zawdzięczał w dużym stopniu ofiarności pracowników i działaczy. Wymienić trzeba w tym miejscu niestrudzonego Władysława Stachowskiego – pierwszego po wojnie kierownika Spółdzielni, potem członka Zarządu, jego następcę Zbigniewa Krupczyńskiego, członka Zarządu – Władysława Szczęsnego, długoletniego przewodniczącego Rady Nadzorczej – Stanisława Zielińskiego oraz takich działaczy, jak: Józef Karczyński, Brunon Grzymisławski, Michał Banaszak, Franciszek Karolczak oraz Wiesława Nowak – wieloletnia przewodnicząca Zespołu Pracy Kobiet. W 1991 roku z punktu kasowego w Piaskach powstał oddział banku, przejmując obsługę depozytowo – kredytową klientów gminy Piaski. Od połowy lat 60-tych do początku lat 90-tych funkcję Dyrektora i Prezesa Zarządu pełnił Pan Antoni Borowczyk, natomiast w trudnych latach transformacji gospodarczych od 1991 r. do 1998 r. funkcję Dyrektora i Prezesa Zarządu pełniła Pani Pelagia Mruk.
Bank Spółdzielczy w Gostyniu od 1994 roku był zrzeszony w Gospodarczym Banku Wielkopolskim SA w Poznaniu. Wejście w życie w 1998 r. Uchwały Komisji Nadzoru Bankowego określającej minimum kapitałowe spowodowała, że Zarządy Banków Spółdzielczych w Gostyniu, Pogorzeli i Borku Wlkp. przystąpiły do intensywnych działań w celu utworzenia wspólnego silniejszego kapitałowo Banku. Prowadzone rozmowy zaowocowały podpisaniem we wrześniu 1998 roku deklaracji intencji, a w ślad za tym podjęciem przez Zebrania Przedstawicieli stosownych uchwał o połączeniu tych trzech spółdzielni, tworząc z dniem 1 października 1998 roku Powiatowy Bank Spółdzielczy w Gostyniu, którego Prezesem Zarządu został Marek Banaszak.
W 2001 roku w wyniku połączenia Gospodarczego Banku Wielkopolskiego i Bałtyckiego Banku Regionalnego powstało zrzeszenie Spółdzielcza Grupa Bankowa w którym do dnia dzisiejszego pozostaje zrzeszony Powiatowy Bank Spółdzielczy w Gostyniu.
Jednym z priorytetów działań stała się ekspansja terytorialna oddziałów i filii Powiatowego Banku Spółdzielczego w Gostyniu. W 2001 roku podjęto decyzję o zakupie oddziału SGB-Bank S.A. w Pępowie i stworzeniu filli PBS w Pępowie zaś 1 stycznia 2003 roku uruchomiono filię PBS w Krobi.
